ความเป็นม้งจริงๆนั้นอยู่ไหน

พอเรียนไปเรื่อยๆแล้ว ชักจะงงแล้วว่า ความเป็นม้งอยู่ที่ไหน ความเป็นม้งอาจติดอยู่ที่คนที่ไม่ใช่ม้งก็ได้ หรือคนที่เป็นม้งอาจไม่มีความเป็นม้งก็ได้ ทุกวันนี้ฝรั่งพูดภาษาม้งได้อย่างดี และดีกว่าคนม้งด้วยซ้ำ ถามว่าพวกเขามีความเป็นม้งไหม ...มีแต่ไม่ใช่โดยสายเลือด ทุกวันนี้คนรุ่นใหม่ไม่ยอมพูดภาษาม้ง พวกเขาไม่ยอมรับและยอมบอกว่าตนเองคือม้ง....แล้วอย่างนี้เราจะยังบอกว่าพวกเขาเป็นม้งหรือไม่

Human Being

Relationship ends up one person to another like season ends its duration from one place to another. Though relationship is differed from season just that when it ends, it never starts up again. Seasons tell me to keep relationships with people but I only keep one dancing in my world. I see him not a man but a human being just like myself not a girl but a human being! Our relationship is not man and women but it is human being relationship.

From Hmong Cultural Capitals to Political Identities ทุนทางวัฒนธรรมม้งสู่อัตลักษณ์ทางการเมือง ชาติพันธุ์ม้งเอื้อประโยชน์ต่อการระดมแนวร่วมของพรรคคอมมิวนิสต์ได้อย่างไร? จากการได้อ่านทบทวนงานวรรณกรรมทั้ง 2 คือเรื่อง “การซ่อมสร้างประวัติศาสตร์และความทรงจำหลอน: กรณีศึกษากิจกรรมจากความทรงจำกรณีถังแดงในชุมชนลำสินธุ์ อำเภอศรีนครินทร์ จังหวัดพัทลุง" เป็นงานศึกษาของนักศึกษาพัฒนาสังคม และ "การยุติเสียงปืนแตกบริเวณ 3 จังหวัด (พิษณุโลก-เลย-เพชรบูรณ์)" เขียนโดยโดยนักศึกษาทหาร ซึ่งมีศัตรูเป็นพรรคคอมมิวนิสต์และกลุ่มชาติพันธุ์ม้ง งานทั้งสองพยายามที่จะนำเสนอภาพของผลจากสงครามคอมมิวนิสต์ในประเทศไทย หลังจาการอ่านงานทั้งสองนี้แล้ว ทำให้ข้าพเจ้านำมาสู่ประเด็นความสนใจอีกระดับหนึ่งที่ต่อยอดจากประเด็นคำถามวิจัยของ ไพโรจน์ในงานวิจัยที่ข้าพเจ้าทบทวนที่ว่า “อะไรเป็นสาเหตุให้ชาวเขาเผ่าม้งให้ความร่วมมือกับพคท.” สู่ความสงสัยที่ชวนให้ค้นคว้า คืออัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ม้งนำไปสู่แนวร่วมของพรรคคอมมิวนิสต์ได้อย่างไร? ตามที่ได้ทราบมาแล้วว่าในช่วงที่คอมมิวนิสต์ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว และจับการปะทะกันกับเจ้าหน้าที่รัฐตั้งแต่ปี 2509 นั้น ทำให้เกิดวิกฤตทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างรุนแรง ประชาชนจากเหนือจรดใต้ตกเป็นเหยื่อของอุดมการณ์ผู้นำทั้งสองฝ่าย คือ รัฐ และ พคท. ท่ามกลางสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยการแย่งชิงทรัพยากรมนุษย์เพื่อเป็นแนวร่วมของแต่ละฝ่าย คำตอบของประชาชนไม่ได้ขึ้นอยู่กับอำนาจการตัดสินใจของประชาชนแต่อย่างใด หากแต่ขึ้นอยู่กับผู้ถามคำถามว่าอยู่กับฝ่ายใด หากฝ่ายคอมมิวนิสต์เป็นคนถามประชาชนว่า “เป็นแนวร่วมกับเราไหม?”ถ้าหากคำตอบนั้นคือไม่” ก็นำไปสู่การฆ่า จากงานที่ทบทวนมา จะเห็นได้ว่า ชาวบ้านในชุมชนลำสิ้นธุ์นั้นถูกจับตายเพราะรัฐสงสัยว่าสายให้กับศัตรูอย่างคอมมิวนิสต์ และคนบริสุทธิ์จำนวนมากแม้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ก็ถูกหมายหัวไว้ในบัญชีรายชื่อของรัฐแล้วนำไปสู่การเผาลงถังแดง ชาวตื่นตระหนกตกใจและเกรงกลัวต่อการกระทำความรุนแรงของรัฐ บางส่วนหนีไปอยู่ในป่า เพราะกลัวจะที่จะถูกรัฐเอาชีวิตไป แต่กลับถูกรัฐกล่าวหาว่า เป็นผู้ให้สายข่าว“ม้าเร็ว” กับคอมมิวนิสต์อีก และเมื่อไปอยู่ในป่า ก็ไม่อยากเป็นคอมมิวนิสต์ ก็จะถูกคุมตัวโดยฝ่ายคอมมิวนิสต์อีก อย่างนี้แล้วประชาชนผู้ที่อยู่เฉยๆ ไม่ร่วมกับอุดมการณ์ใดๆ จะเป็นอย่างไร ในงานของ Tapp(1989)ได้วิเคราะห์สถานการณ์ของคนม้งที่อยู่เฉยๆ ไม่ร่วมกับอุดมการณ์ใด เขาค้นพบว่า ชาวม้งที่ไม่ร่วมกับใครก็จริง หากแต่ต้องถูกความกดดันจากทั้ง 2 ฝ่าย ทำให้ไม่มีความสุขแม้แต่นิด ยิ่งการประกอบอาชีพแล้ว ชาวบ้านยิ่งทำอะไรไม่ได้ เพราะทำไปแล้ว พอภัยต่างๆมา ก็ต้องกลบหนีไปถิ่นอื่น ความแน่นอนในถิ่นที่อยู่อาศัยนี้เองที่เป็นปัจจัยสำคัญในการที่จะปักหลักการเพาะปลูกในแต่ละฤดูกาล และเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ชาวม้งเหล่านั้นก็ยิงกว่าการทำร้ายตนเองในทางอ้อมด้วยเช่นกัน (Tapp,1989) ข้าพเจ้าจึงคิดว่า “ใช่ว่าคอมมิวนิสต์คือศัตรูตลอดกาล และใช่ว่ารัฐคือผู้ดีเสมอมา: พลวัตของอัตลักษณ์ว่าด้วยเรื่องผลประโยชน์” ทำไมม้งถึงถูกดึงไปร่วมอุดมการณ์อย่างง่ายดาย ในขณะที่ชุมชนลำน้ำสินธุ์ส่วนใหญ่ไม่ยอมร่วมกับคอมมิวนิสต์ ? หากจะเอาข้อค้นพบที่พล. ต. ไพโรจน์ จันทร์อุไร (2530-2531) ในงานวิจัยเรื่องที่ทบทสวนมาแล้วนั้นมาตอบ ก็คงไม่เพียงพอ เพราะงานของเขานั้นเป็นงานที่เน้นศึกษามานุษยาวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ม้ง งานของเขาจึงขาดมิติการวิเคราะห์โครงสร้างทางสังคมม้งที่เอื้อหนุนต่อการการเข้าร่วมกับ พคท. สิ่งที่ผู้วิจัยหมายถึง “มานุษยาวัฒนธรรม” นั้น ข้าพเจ้าให้คำจำกัดความว่า คือ “ลักษณะพฤติกรรมทางวัฒนธรรมและค่านิยมทางสังคม” ซึ่งเขาได้แบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ 1. ทักษะทางการทหารของม้ง2. ค่านิยมสตรีม้ง ดังนี้ 1. ทักษะทางการทหารของม้ง เราได้ทราบมาแล้วว่า คนม้งนั้นถูกดึงเป็นพลเมืองของคอมมิวนิสต์ตั้งแต่แรกเลย นับจากพรรคคอมมิวนิสต์ลาวติดต่อกับ พคท. ให้คัดเลือกชาวม้งในพื้นที่ เชียงราย น่าน และเพชรบูรณ์จำนวน 400 คน ในการไปเรียนการทหารและการเมืองที่ลาว ใน พ.ศ. พ.ศ. 2493 เพื่อเข้าทำสงครามกับกองทัพหลวงของลาวในจังหวัดเซียงขวาง ในนัยของข้อเท็จจริงดังกล่าวนั้น มีนัยของการที่ผู้ปกครองประเทศนั้นเล็งเห็นความสามารถทางการทหารของกลุ่มชาติพันธุ์ม้ง จะเข้าใจและมีเหตุผลมากยิ่งขึ้น หากเราเข้าไปดูบริบททางประวัติของการต่อสู้นับจากจีน ลาว และไทยที่ผ่านมา มักจะมีผู้คนกล่าวถึงม้งบ่อยๆว่า “ม้งรักอิสรภาพ”ในนัยนี้คือ มักต่อต้านมากกว่ายอมสยบ แม้ในแง่หนึ่ง จะดูเป็นคนเงียบขรึมรักธรรมชาติและความสนุกสนาน แต่ในการสู้รบเพื่อความเป็นไทของตนนั้น ม้งได้พิสูจน์ให้เห็นตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาแล้วว่า เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่กล้าหาญและมีวิญญาณนักสู้ ทำสงครามผู้ผู้รุกรานมาตลอดนับแต่อยู่ประเทศจีน มายังเวียดนาม ลาว ไทย และแม้แต่ข่าวที่ประเทศที่ 3 จะมาถล่มประเทศลาว เมื่อไม่กี่ปีตามลำดับ หากการรบนั้นทำเพื่ออิสรภาพและรอดพ้นจากการถูกกดขี่ข่มเหงแล้ว ม้งหาใดปฏิเสธกับอุดมการณ์ใดเวียตมินท์ได้เลือกใช้ม้งทำการสู้รบต่อต้นฝรั่งเศส เพราะตนได้เรียนรู้คุณลักษณะทางทหารและความเป็นนักรบของม้งเรียบร้อยแล้ว (นวล หิญชีระนันทน์, 251818: 57) ทำนองเหตุการณ์ที่ผ่านมาช่วงสงครามเย็น ในราชอาณาจักรลาว และไทยมีการช่วงชิงมวลชนม้งอย่างเข็มข้นทั้งฝ่ายรัฐบาลลาว (อุดมการณ์เสรีประชาธิปไตย) และฝ่ายอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ ต่างเห็นประโยชน์ในส่วนนี้ จึงเกณฑ์ชาวม้งเป็นทหาร ลำเลียงอาวุธ และเป็นผู้นำทางเนื่องจากเชี่ยวในป่า (อ้างแล้ว,2518 น.40-48) งานวิจัยของ ไพโรจน์ ที่ทบทวนมาแล้วนั้นชาวม้งในสายตาของรัฐคือ “ชาวเขาผู้เป็นแนวร่วมชั้นสูงมุมกลับ” ซึ่งยากต่อการทำลายล้างตามที่ พล.อ. ชวลิต ยงใจยุทธ กล่าวว่า “การทำลายกองทัพ พคท.นั้นง่ายมาก แต่การทำลายแนวร่วมนั่นยากมาก โดยเฉพาะแนวร่วมมุมกลับนั้นทำลายยากมาก เพราะแนวร่วมชั้นสูงเหล่านี้มีทั้งทางตรงและมุมกลับ” 2. ค่านิยมสตรีม้ง เขาชี้ให้เห็นว่า การที่ชาวม้งถูกระดมเป็นมวลชนคอมมิวนิตส์ได้มากกว่ากลุ่มชาติพันธุ์อื่นนั้น เป็นเพราะสังคมม้งไม่ได้ให้ความสำคัญกับสตรีม้ง ซึ่งต่างจากคนไทยที่สตรีไทยนั้นถือเป็นค่านิยมระดับชาติ การที่สตรีม้งอยู่ในสถานะที่ถูกเบียดขับออกจากค่านิยมม้งนี่เอง ทำให้สตรีเหล่านี้เมื่อถูกคอมมิวนิสต์ปลูกระดมเรื่องความเท่าเทียมกัน ทำให้พวกเขาพร้อมที่จะก้าวเข้าไปสู่โครงสร้างทางสังคมใหม่ เพื่อปลดปล่อยตนเอง ซึ่งข้าพเจ้าเองก็เห็นด้วยในจุดนี้ด้วย กรณีตัวอย่างแบบนี้ในปัจจุบัน อาจมองได้ในรูปของศาสนา กล่าวคือ เมื่อความเชื่อและพิธีกรรมม้งไม่เปิดให้กับกลุ่มสตรีม้งเลย เมื่อมีโครงสร้างความเชื่อทางพระพุทธศาสนาหรือศาสนาคริสต์เข้ามา กลุ่มสตรีเหล่านี้ก็จะพยายามกระโดดเข้าไปอยู่ในโครงสร้างที่พวกเขาเองนั้นสามารถจัดการกับตัวเองได้อย่างอิสระ และมีอำนาจในการตัดสินใจทางสังคมด้วยทัดเทียมกับผู้ชาย หรือแม้กระทั่งการเข้ามาสู่วงการการศึกษาของสตรีม้งก็เป็นอีกกรณีตัวอย่างหนึ่ง ซึ่งอดีตมักจะถูกมองว่า “เรียนไปก็ไปเป็นแรงงานให้คนอื่นอยู่ดี” สตรีม้งในอดีตจึงไม่ต้องเรียนหนังสือ หากแต่ชายม้งนั้นมักจะได้เรียน ได้มีประสบการณ์จากการติดต่อกับผู้คนภายนอกบ้าน ทำให้พวกเขาสามารถสื่อสารหลายภาษาไทย ต่างกับปัจจุบันที่ อัตราการเรียนหนังสือของสตรีหญิงกับขายม้งนั้นต่างกันสิ้นเชิง อีกทั้งกลุ่มสตรีบางส่วนปฏิเสธการแต่งานกับชายม้ง เพราะต้องการหลุดออกจากสังคมม้งที่ให้ความสำคัญเฉพาะกับผู้ชาย ข้าพเจ้าก็เป็นคนหนึ่งที่พยายามดิ้นให้หลุดออกจากกรอบความคิดเดิมนี้ด้วยการศึกษา ในงานของ Nicholas Tapp (1989)ได้ช่วยทำต่อเติมความอยากรู้ ไพโรจน์ ในงานศึกษาของเขาด้วย คือ Tapp มอง ตัวโครงสร้างใหญ่หรือสถาบันของสังคมม้งประกอบการใช้ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ณ ขณะ นั้น มาช่วยให้น้ำหนักข้อเสนอของตนด้วย กล่าวคือ การไม่มีสถาบันผู้นำที่เป็นตัวแทนของคนม้งนี่เอง กลายเป็นจุดอ่อนของกลุ่มชาติพันธุ์ม้งแม้ในสังคมม้งจะมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับกษัตริย์ก็ตาม แต่หากตามประวัติศาสตร์ที่บันทึกเป็นอักษรนั้นไม่มีหลักฐานสนับสนุน สิ่งที่เขาสนใจตรงจุดนี้คือ การที่กลุ่มชาติพันธุ์ม้งไม่มีผู้ปกครองหรือไม่มีผู้นำนี่เอง ทำให้พวกเขาขาดความรักความสามัคคีกัน พวกเขาขาดคนที่จะดูแล ปกป้อง และนำทางเขา ทำให้เมื่อเกิดปัญหาใหญ่ในสังคม พวกเขาไม่รู้จะไปในทิศทางไหน แม้จะมีความสัมพันธ์กันทางเครือญาติก็จริง หากแต่จุดนั้นเพื่อการช่วยเหลือเกื้อกูลกันมากกว่า ฉะนั้นตัวโครงสร้างที่เป็นศูนย์รวมใจของทุกกลุ่มตระกูลแซ่นั้นไม่มี จึงทำให้เมื่อเกิดวิกฤตกับกลุ่มชาติพันธุ์ทุกกลุ่ม ก็จะหาจุดหลอมรวมใจเป็นหนึ่งเดียวไม่ได้ เมื่อเกิดความขัดแย้งกับด้านหนึ่ง ก็จะพึ่งจะตกเป็นเหยื่อของอีกด้านหนึ่งได้ด้วยง่าย เพราะไม่มีจุดยึดเหนี่ยวของจิตใจ นอกนี้แล้ว Tappมีข้อสังเกตเกี่ยวกับขบวนการเจ้าฟ้าม้งฟื้นคืนชีพ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์หนึ่งที่ถูกสร้างเป็นกระแสในการปลุกระดมมวลชนเข้าเป็นคอมมิวนิสต์ และผลก็คือ มีหมู่บ้านต่างๆในจังหวัดเชียงใหม่เดินทางไปต้อนรับการฟื้นคืนชีพของเจ้าฟ้า แต่แล้วตกเป็นเหยื่อของคอมมิวนิสต์ไปโดยง่ายดาย เขาชี้ให้เห็นว่า แท้จริงแล้วกลุ่มชาติพันธุ์ม้งต้องการผู้ที่ชี้นำพวกเขา และในหลวงก็เป็นผู้ปกครองที่ดีให้กับม้งมาตลอด ข้าพเจ้าเห็นด้วยกับข้อเสนอของ Tapp ว่า กลุ่มชาติพันธุ์ม้งนั้นมีความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ไทย แต่ไม่ใช่กับรัฐบาลไทย ดังเห็นได้จากโครงการพัฒนาบนพื้นที่สูง และโครงการพระราชดำริของพระองค์ท่าน กลุ่มชาวม้งได้ตอบสนองโครงการเหล่านั้นเป็นอย่างดี หากแต่กับเจ้าหน้าที่รัฐแล้ว เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ได้นัก ทั้งนี้เกิดจากการที่ภาครัฐเองส่งเสริมโครงการต่างๆ โดยไม่พิจารณาความเหมาะสมของพื้นที่และวิถีชีวิตของผู้คนแต่อย่างใด นำไปสู่ความล้มเหลวในการพัฒนาประเทศอีก คือ ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างคนเมืองและคนชนบท ตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจที่ 1 ที่ไทยรับงบประมาณสนับสนุนมหาศาลจากสหรัฐอเมริกา เพื่อพัฒนาพื้นที่สูงเหล่านี้สู่วิถีการทำเศรษฐกิจรูปใหม่พร้อมๆกับการนำพวกเขาสู่ความเป็นไทย โดยเป้าหมายหลักของสหรัฐอเมริกาในสมัยนั้นแล้ว เขาเพียงแค่ต้องการปราบคอมมิวนิสต์ ใช้ไทยเป็นฐานต้านคอมมิวนิสต์ จึงได้ให้งบประมาณขนานใหญ่ พัฒนาพื้นที่ในชนบท เพื่อเป้าหมายหลักคือ ปราบปรามคอมมิวนิสต์ การมีจุดอ่อนดังกล่าว ทำให้แรงขับเคลื่อนในฐานเศรษฐกิจของม้งนั้นต่ำด้วย เมื่อเกิดเหตุการเมืองรุนแรงอย่างช่วงสงครามคอมมิวนิสต์ที่ผ่านมา ก็ส่งผลกระทบต่อเศรฐกิจที่ไม่สามารถเลี้ยงชีพตนเองได้ด้วย บวกกับการถูกขุดรีดจากเจ้าหน้าที่รัฐ ก็ยิ่งเป็นแรงผลักให้ลุกขึ้นสู้กับฝ่ายปฏิวัติ ข้าพเจ้ามีความทรงจำร่วมจากคำบอกเล่าของแม่ ซึ่งแม่เล่าว่า “เพลงดั้งเดิมของม้งที่เขาเอาไปด้นด่าศัตรู และสาธยายความดีของฝ่ายตนนั้น มีคำพูดและท่วงทำนองที่เพราะพริ้งมาก มีคนเปิดออกรายการวิทยุให้ฟังทุกวัน ตอนนั้นยังเด็กอยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงพูดคำว่า “ศัตรูๆ”….โอ้ว! มันนานแล้ว แต่พอลูกถามถึงอ่ะ ความทรงจำกับเสียงนั้นมาเลย” คุณแม่ของข้าพเจ้าอยู่ที่หมู่บ้านดอยมูเซอ ต.แม่ท้อ อ.เมือง จ. ตาก ซึ่งเขตนั้น เป็นเขตที่มีนิคมมาตั้งอยู่บริเวณนั้นด้วย ความสงสัยกับการที่คุณแม่ของข้าพเจ้ามีญาติพี่น้องอยู่ที่หมู่บ้านน้ำซุ้ม อ. หางดง เพิ่งกระจ่างชัดเจน ตอนที่คุณยาย (มีศักดิ์เป็นยายข้าพเจ้า) เล่าให้ฟังถึง การที่ลูกหลานตนเองมีความเห็นต่างทางการเมือง ว่าจะอยู่กับฝ่ายไหนดี เมื่อคนพี่เลือกคอมมิวนิสต์แล้ว ก็พยายามยุยงให้คนน้องและญาติๆเป็นแนวร่วมอีก จนครั้งแล้วครั้งเล่า คนม้งและญาติๆไม่ยอมเป็น (จึงได้เช่ารถเมล์ซึ่งลักษณะเหมือนรถเมล์ที่ตอนนี้ยังใช้กันที่ จ.ลำปาง ระหว่างทาง รถมันเก่า ไม่ได้เหมือนสมัยนี้ ยางล้อรถแตก รถคว่ำ ญาติเสียชีวิตอีก , หนู่จู่ แซ่ย่าง)จึงได้เดินทางมาตั้งหมู่บ้านที่ปัจจุบันนี้อยู่ คือ น้ำซุ้ม (หม่อ แซ่ท้าว, 2555) จะเห็นได้ว่า ระบบของคอมมิวนิสต์นั้น เล็งเห็นประโยชน์ของของการใช้ทุนทางวัฒนธรรมที่กลุ่มชาติพันธุ์ม้งมีอยู่นั้นได้ทุกวิถีทาง ไม่ว่าจะเป็นจุดอ่อนเชิงโครงสร้างทางสังคมม้ง ซึ่งถือเป็นทุนปลุกระดมมวลชนให้ตนเอง จุดแข็งของวัฒนธรรมก็กลายเป็นประโยชน์ในการชวนเชื่อแบบมีเล่ห์เลี่ยม เช่น เพลงดั้งเดิมซึ่งเป็นที่นิยมของทุกวัยในสมัยนั้น ก็สามารถนำเรื่องราวคอมของคอมมิวนิสต์ไปเสนอด้วยภาษาและทำนองของม้งได้ ซึ่งทำให้ชาวม้งรู้สึกว่าเป็นของ “ของตนเอง” มีความรู้สึกร่วมโดยปริยาย เหมือนกับคุณแม่ของข้าพเจ้า การใช้ความเป็นเครือญาติบังคับขู่เข็ญก็เป็นผลสำเร็จเป็นกรณี บ้างยอมเป็นเพราะเห็นแก่ญาติที่มาชวนทุกวัน แต่บ้างก็ปฏิเสธอย่างรุนแรงถึงขั้นพี่น้องฆ่าพี่น้องกันก็มี หรือไม่ก็หลบหนีไปอยู่ที่อื่นอย่างหมู่บ้านน้ำซุ่มที่กล่าวมา กล่าวโดยสรุปคือ อัตลักษณ์ของกลุ่มชาติพันธุ์เอื้อต่อการโฆษณาชวนเชื่อของ พคท. เป็นอย่างมาก อัตลักษณ์จึงกลายเป็นทุนทางการเมือง (Political Capitals) ต่อพรรคคอมิวนิสต์แห่งประเทศไทยในการช่วงชิงมวลชนกับรัฐ ทุนทั้ง 2 นี้เองที่ไม่มีในกลุ่มของชุมชนลำสินธุ์ดังเห็นได้จากความทรงจำที่ไม่ได้มีมิติของวัฒนธรรม และความเชื่อเข้ามาเกี่ยวข้องแต่อย่างใด การต่อต้านของชาวบ้านลำสินธุ์ ไม่ใช่เป็นการอพยพย้ายถิ่น แต่เป็นการพยายามเงียบ ทำตัวให้ไม่เป็นที่สงสัยของรัฐ ตามที่ได้กล่าวในงานวิจัยของ จุฑารัตน์ กับกรณี “ถังแดง” ไปแล้วในบทที่ 2 ซึ่งชาวบ้านที่นั่นข้าพเจ้าคิดว่า เขาเป็นชุมชนดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ที่นั่นมานานแล้ว ไม่ได้มีมิติของอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์มาเกี่ยวข้องและถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือเหมือนกับกรณีของม้งดังที่ได้กล่าวมาแล้วนั้น แต่อย่างไรก็ตามงานของโพโรจน์ก็ช่วยให้ไขข้อข้องใจของเรากับกรณีชาวบ้านลำสินธุ์ที่ไม่ยอมเข้าป่าไปพึ่งคอมมิวมิตส์ เพื่อหลีกเลี่ยงถูกรัฐบาลสังหารด้วย“ถังแดง” กล่าวคือไพโรจน์ได้รวบรวมการศึกษาเกี่ยวพฤติกรรมหรือทัศนะของคนไทยว่ามีลักษณะดังข้างล่างนี้ จึงทำให้คอมมิวนิสต์ไม่สามารถเติบโตในกลุ่มคนไทยได้มากนัก เขาเห็นว่า คนไทยแม้จะมีปัญหาทางเศรษฐกิจก็ตาม แต่คนไทยก็ยังรักสงบ และมีความอดทนต่อความยากลำบากสูง ได้น้อย ใช้น้อย ได้มากใช้มาก มีความเชื่อมั่นในผู้นำอย่างมาก ยากที่จะถอนตัวเอาใจออกห่าง จึงทำให้ไม่สนใจการเมืองและอุดมการณ์หลอกลวงใด ซึ่งจำแนกออกเป็น 1. อำนาจนิยม (Authoritinism) คนไทยส่วนใหญ่ยอมรับอำนาจเด็ดขาด เพราะเห็นว่าไม่เยินเย้อและยอมรับการสูญเสียบ้าง 2. ยืดมั่นในระบบอุปถัมภ์ (Patron Client Relationship) ต่างฝ่ายต่างรักษาผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน มีนายมีเบ่า นายบางคนยอมล้มละลาย ล่มจม เพื่อรักษาสถานะของเบ่าไว้ จึงทำให้สงคมอยู่ได้ 3. บุคคลนิยม (Pensonalism) ยืดถือบุคคลมากกว่าเหตุผล 4. มีความสัมพันธ์ที่เป็นไปตามลำดับชั้น (Hieratical Relationship) ยอมรับในสถานะของตนเอง และมีระบบความสัมพันธ์แบบสูง-ต่ำ (ความอาวุโส) 5. ปัจเจกนิยม (Individualism) จะทำการละเมิดทุกอย่างถ้าทำได้ 6. ประเพณีนิยม (Traditionalism) เชื่อปรากฏการณ์นอกเหนือธรรมชาติ หลีกเลี่ยงการวิเคราะห์ 7. เฉื่อยชา (Passivity) ไม่สนใจการเมือง 8. ระแวง (Pessimism) ขาดความไว้เนื้อเชื่อใจผู้อื่น 9. รักสงบ (Peace loving and Compromise) หลีกเลี่ยงความขัดแย้ง มักมีความเกรงใจที่จะวิพากษ์ในสิ่งที่ต่าง (เนาวรัตน์, 2530, โพโรจน์, 2530-2531: 16) นอกจากนี้ ไพโรจน์ ให้ความเห็นว่า “ความเป็นไทยที่ไม่เคยอยู่ภายใต้อาณานิคมต่างชาติพวกล่าอาณานิคม จึงไม่ง่ายเหมือนประเทศเวียดนาม และการที่ประเทศไทยไม่เคยตกอยู่ในสภาพเสื่อมโทรมหรือล้มละลายยากเข็นอย่างประเทศจีน เช่น ในสมัยเหมาเจอตุง ประเทศไทยก็มีเฉพาะแบบไทย(UniqueThaism) เช่น ชาวนาส่วนใหญ่มีที่ดินเป็นของตนเอง หรือหากเช่า บรรดาผู้ให้เช่าก็ไม่ได้ตั้งตนเป็นเจ้าของที่ดิน (Landlord) อย่างแบบชาวตะวันตกในอดีต อีกทั้ง ด้วยสังคมไทยกับการให้เกียรติสตรีก็เป็นค่านิยมประจำชาติ การปลุกระดมขงสตรี พคท. จึงไม่บรรลุความสำเร็จในประเทศไทย นอกจากการตื่นตัวทางการเมืองคนไทยยังมีน้อย โดยมีทัศนคติว่า การเมืองเป็นเรื่องของคนที่ไม่มีอะไรจะทำ “การเมืองจึงเป็นเรื่องของนักการเมือง” นอกจากนี้การมีพระมหากษัตริย์ช่วยทำให้คนไทยมีศูนย์รวมใจของคนไทย ดังนั้นคอมมิวนิสต์จึงไม่อาจหยั่งรากลึกเข้าไปสู่คนไทยได้อย่างเบ็ดเสร็จ และหากจะคิดทำปฏิวัติ นั่นเป็นการนำชาติไปสู่อนาธิปไตย (Anarchy) เท่านั้น”(อ้างแล้ว, 2530-2531:28) คำอธิบายนี้เป็นชุดคำอธิบายหนึ่งที่ทำให้เราเข้าใจ “ลัทธิคอมมิวนิสต์” มากขึ้นว่า ชนชั้นที่จะลุกขึ้นมาปฏิวัตินั้น ไม่ใช่ชนชั้นที่ยากจน มีปัญหาทางเศรษฐกิจ และขาดผลประโยชน์ร่วมอย่างเดียว มีเงื่อนไขทางจิตใจที่มาเกี่ยวข้องด้วยด้วย ข้าพเจ้ามีความเห็นต่อกรณีของม้งที่ยอมเป็นแนวร่วมคอมมิวนิสต์ และลุกขึ้นสู้กับรัฐด้วยนั้น คงเป็นเพราะสภาพจิตใจของม้งนั้นมีความขัดแย้งต่อรัฐอยู่แล้วด้วยเรื่องของ การเก็บภาษีเถื่อนๆ ตามที่ประสิทธิ์ (2541) ในบทความเรื่อง “กลุ่มชาติพันธุ์ม้งกับปัญหายาเสพติด” โดยชาวบ้านต้องเสียภาษีฝิ่นเถื่อนให้กับเจ้าหน้าที่ทุกกลุ่มที่มาในหมู่บ้าน” บวกกับการถูกตีตราถึงการพฤติกรรมตัดไม้ทำลายป่าด้วย จึงสร้างแรงผลักให้ม้งเข้าร่วมขบวนการกับ พคท. เป็นจำนวนมากกว่ากลุ่มชาติพันธุ์บนพื้นที่สูงอื่นๆ ข้าพเจ้าสรุปบางตอนในบทความ “กลุ่มชาติพันธุ์ม้งกับปัญหายาเสพติด” ของประสิทธิ์มา เพื่อชี้ให้เห็นถึง ความเป็นม้งบางอย่างที่ทำให้ตกเป็นเครื่องมือของอำนาจเสมอมา จนสิ่งเหล่านั้นกลายเป็นอัตลักษณ์ที่เชื่อมโยงกับม้งไปในที่สุด เช่น ม้งกับฝิ่น ม้งแดง และม้งยาบ้า สรุปย่อดังนี้ “ภาพที่กว้างขึ้นกับการที่กลุ่มชาติพันธุ์ตกเป็นเหยื่อทางการเมืองอย่างชัดเจนนั้น เห็นได้จากม้งในลาวและไทยถูกผู้ปกครองประเทศและต่างประเทศใช้เป็นเครื่องมือในการปลูกฝิ่น กล่าวคือ ในประเทศไทยช่วง 2480 รัฐบาลมีนโยบายสนับสนุนการปลูกฝิ่นให้ชนกลุ่มน้อยในภาคเหนือทำการปลูกฝิ่นป้อนโรงงานยาฝิ่นในประเทศคนม้งซึ่งอยู่บนพื้นที่ที่เหมาะแก่การเพาะปลูกฝิ่นและมีทุนความรู้เดิมในการปลูกฝิ่นอยู่แล้ว จึงถือผู้ผลิตฝิ่นที่สำคัญของไทย อีกทั้งยังถูกขุดรีดภาษีฝิ่นเถื่อนให้กับเจ้าหน้าที่ทุกกลุ่มที่เข้ามาด้วย กรณีม้งในลาว ก็ถูกฝรั่งเศลหรือสหรัฐอเมริกาใช้เป็นเครื่องมือในกระบวนการค้ายาเสพติดข้ามชาติ โดยมีการสนับสนุนให้ชาวม้งในลาว ทำการผลิตฝิ่นดิบแล้วรับซื้อโดยผู้ปกครองเหล่านั้นเพื่อนำมาขายให้กับชาวฝรั่งเศลและชาวอเมริกาอีกต่อหนึ่งที่ถูกส่งไปปฏิบัติหน้าที่ในเวียตนามใต้ ไทย และฟิลิปปินส์ (McCoy, ประสิทธิ์, 2541:136-163) ข้าพเจ้ามีความเห็นว่า ความเป็นชาติพันธุ์ม้งดูเหมือนจะเอื้อกับทุกบริบทของสังคมที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน นับแต่บริบทของฝิ่นที่กล่าวมาแล้วนั้น คนม้งก็ตกเป็นเครื่องมือของผู้ปกครองประเทศในการผลิตฝิ่นเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน บริบทของความขัดแย้งทางอุดมการณ์ระหว่างค่ายคอมมิวนิสต์กับค่ายเสรีประชาธิไตย กลุ่มชาติพันธุ์ม้งก็ถูกเป็นเครื่องมือของพคท.ในการเผชิญหน้ากับรัฐและปัจจุบันในบริบทของการท่องเที่ยวและการส่งเสริมเศรษฐกิจไทย องค์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยก็ดึงความเป็นอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ไปเป็นจุดขายให้กับนักท่องเที่ยวในภาพลักษณ์ที่ตายตัว และเป็นไปในทางลบ รวมถึงงานฝีมือของกลุ่มชาติพันธุ์ม้งที่สามารถนำไปปรับเปลี่ยนและประยุกต์แปลงเป็นผลิตภันฑ์ที่เป็นที่ต้องตาของผู้บริโภคโดยไม่มีลิขสิทธิ์ใดๆอาจกล่าวได้ว่า แม้ในอดีต กลุ่มชาติพันธุ์ม้งจะไม่มีบทบาทต่อเศรษฐกิจและสังคมไทยมากนัก หากแต่ปัจจุบันนับว่า คนม้งเองก็มีบทบาทที่สำคัญทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะในภาคส่วนของการผลิตทางการเกษตรงานฝีมือ และการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ความยึดหยุ่น แปลงแปลง ประยุกต์ และพร้อมสร้างใหม่ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ข้าพเจ้าพยายามจะบอกว่า เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าพยายามทำความเข้าใจกับแนวคิด “พลวัตและอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์” ของภาคเรียนนี้ ทั้งนี้ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่นำเสนอไปนั้นชัดเจนและตรงประเด็นหรือไม่ หากแต่ข้าพเจ้าพยายามสุดความสามารถ และภาคภูมิใจแล้ว. บรรณานุกรม จุฬารัตน์ ดำรงวิถีธรรม. 2552. วิทยานิพนธ์เรื่อง “การซ่อมสร้างประวัติศาสตร์และความทรงจำหลอน: กรณีศึกษากิจกรรมจากความทรงจำกรณีถังแดงในชุมชนลำสินธุ์ อำเภอศรีนครินทร์ จังหวัดพัทลุง, สาขาพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ นวลหิญชีระนันท์. 2518. ชาวเขาเผ่าม้ง, สำนักงานคณะกรรมการแห่งชาติ. ประสิทธิ์ ลีปรีชา. 2541. “กลุ่มชาติพันธุ์กับปัญหายาเสพติด” วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 กรกฎาคม- ธันวาคม: 136-165. ไพโรจน์ จันทร์อุไร.2530-2531. รายงานการวิจัยเรื่อง การยุติเสียงปืนแตกบริเวณ 3 จังหวัด (พิษณุโลก-เลย-เพชรบูรณ์), วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร. Tapp, Nicholas. 1989. The Sovereignty and Rebellion: TheWhite Hmong of the Northern Thailand, Malaysia: Peter Chong Printers Sdn.Bhd.

วันที่อ่อนล้า เวลร้ายที่สุด

หากวันนี้เป็นวันที่ไม่สดใส มีเรื่องราวร้าวรานมาเกรี้ยวกราดอยู่ในใจของคุณตลอดเวลา แล้วจะทำอย่างไร

A Day of Hmong at Phu Shi Pha, Chiangrai, Thailand

Reaching the historical place, Phu Shi Pha for the first time on 19 Nov. 2010, we four (Tong, Nong , Ajarn Prasit and I)
Hmong there is still a little differences from Chingmai Hmong.

The photographer on the top of the Phu Shi Pha is a Hmong man, who has a small canon printer ready to take photos of tourists and develop each for 50 baths.
He learns a little thing of how to use the printer and handle digital camera, and yes he can make quite a sum of money in a day.
At the parking area is a space for ladies to earn their livelihood. No men are salesman. They all sell the same things which are instant noodles, tea and coffee. There is only one lady that sell different things: small squatters, cloth tortoises and Hmong dresses and communist caps. I was interested in her. She is Yee Yaj or Rapee Yaj.



Learning from another lady that the reason why they sell most only those things beacuse of other things like fruits are not permitted to sell there, just as tourists usually throw fruit's peel at the area. With the fault of the tourist indeed that make them cannot earn a little more money.



Half of the mountain is the place of the girls who offer "their lovely costume" for foreigners by photography posting. I ask why they want money. The KG kid tells me "for education". They only come on the weekend, so the tourists that come on the weekdays will certainly miss the kids.

In Chinagmai, I found that more markets and more tourist spots that the Chinagmai Hmong has more spaces to earn, though it does mean that they are richer.

The ILLUSION of Life

A day brings up the sun
A night brings up the moon
Both the day and the night make 24 hours.

Day by day, I try to make lives feel better
by my little money in pocket that mom gave.

I spent your money for useless things.
You are away to hear my stories
Supposed if you knew, your tears may rain

I keep all to be segret.
Looking back , get angry with the mistakes, can't do anything, only can say that it was just an experience. All people and things were illusion. None exit at present. No brith in future.

Dreaming about future is just a dreamer.Doing is a doer.

Hilltribes Vs Citytribes

After being in a village for more than ten years, she came to work and study in a city. At home people call her "Hmong",which means "man", but over here she has been called "A hilltribe girl". She is named by the place she is. This makes she feel uncomfortable to live in the city. She tries to hide her hmongness and family. Her family seem like they understand the situation,none of her family appears in forn of her as a Hmong. Is she haapy for this?

A few day ago, her mom came in the city with her style of wearing at home. She and the mother walk side by side rashing to somewhere at Chang Phuek. The girl is pretty with her modern style of clothes,the mother's dress is not so clean as it is old. At that time I was driving, my mind just tells me silently that "The city has formed the girl into another direction, where the mother still in the same 50 years ago old fasion." More over I am happy to see that both are walking side by side and hand on hand in this crowded town where people staring at like they are strangers.

At my workplace, a lady says,"Hilltribe people are rich, each one of them has a car becuase they sell drugs. Her husband said on the other day when he saw my dress that" their dress is really nice. I just like it."

I was wondering if they don't know who I am. I hope to be called 'Hmong'.
If you call me "a hilltribe', shall I call you also "a citytribe" then?


There is no answer, but when I asked a man in my office if he would marry with a Thai-yai girl whom he didn't know her root, but she looked everything perfect for him. he said "No".

"Why?",I asked. He told me that even she was right for him,but he would not be able to get on with her because of cultural differences.

One of my friends he got married with a Thai'yai lady. They lived together for more than ten years,they have two children. Just a few months ago they broke up.

I was wondering.....if cultural difference was the reason for their break up.

Yesterday....is old, today is old plus new,and I think only now is new.

็ำIt's A Heart Story Plus Head & Hand

What did you mean for your words?
A heart can feel it , a head can understand it, but a hand cannot do it.
There is something in life that we can only feel and think of....and such thing is what one is facing now.
Should he make a full stop and make a new sentence with present tense and future tense only. FORGET the Past tense!!

Both good and bad memories are often fresh when his heart,head and hands are empty. He cannot run away from his thought as he runs away from someone.

Mistakes always appear in his life, yet he learns from, but why there are always mistakes?
Should he make mistakes and learn from every day?

Even you don't make mistakes, then others often make mistakes for you to learn!
When you learn it, and yes you know the solution already, but why can't you escape from what you called problem ?
Is it because too late for one to recover his life?
In the situation of loving somebody like this... If you get out from his world,then the other is lifeless.
Then what should you do?

Get up and walk away as far as you can?
Or Stay with him?
Or Get out from this illusion world?

Life is a story of everything!

รับหนังสือฟรีจากมูลนิธิหนังสือเพื่อไทย

สวัสดีค่ะพี่น้องม้งที่รักการเรียนทุกท่าน
ดิฉันมีเรื่องจะเรียนให้ท่านทราบว่า หากโรงเรียนหรือหมู่ในหมู่บ้านของท่านจะมีห้องสมุดหรือไม่มีก็ตาม
แล้วท่านอยากจะได้หนังสือเรียนพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษตั้งแต่ระดับเด็กจนถึงผู้ใหญ่ ท่านสามารถที่จะประสานงานกัลบมูลนิธิหนังสือเพื่อไทยเพื่อรับหนังสือดังกล่าวฟรี อีกทั้งมีกองทุนสนับสนุนค่าเดินทางด้วย ดิฉันกำลังจะลงกรุงไปรับหนังสือวันนี้พอดีเลย ลองไปดูรายละเอียดกันตามลิงค์นี้นะ....แล้วเดี๋ยวกลับมาจะมาเล่าให้ฟังนะว่าเป็นไงกัน

http://library.tu.ac.th/pridi2/BooksforThailandFoundation/Donation%20books.htm

ความน้อยน้ำต่ำใจ

โอ.....ชีวิตคนเรา ไม่ฉันหรือเธอ
จิตใจถูกหล่อเลี้ยงมาไม่ใช่อาหารแต่อย่างเดียว
แต่ความรัก ความห่วงใย ความซื่อสัตย์ ความมั่นคง กำลังใจ และความดี
วันหนึ่ง....และหากคือวันนี้ หากไม่มีสิ่งข้างบนนี้ไป...ทำไมใจถึงฟุบบบบบบบลงอย่างเห็นได้ชัดเจน
ออกมาทันที นี่หรือความดีต่างๆที่เลี้ยงเรามาให้ผลพิษที่น่ากลัวจริงหนอ

ไม่ผิดที่โบราณม้งเราสอนลูกหลานว่า "หาเห็ดต้องเดินตามขอนไม้" หรืออีกสำนวนที่ว่า "เห็นนกเขาบิน ไม่เห็นรังนกเขา"
การเริ่มผูกมิตรสัมพันธ์กับคนๆหนึ่ง อยู่ๆแล้วรักกันเลย อาจทำให้เธอหาเห็ดไม่เจอ ม้งเราส่วนใหญ่แล้วหากลูกชายหรือลูกสาวจะแต่งงานกับใครแล้ว ก็มักจะไต่ถามวงศ์ตระกูลของฝ่ายตรงข้ามเสมอๆ เพราะต้องมีการสร้างความมั่นใจว่าเราควรได้คนที่ดีมาสืบทอดวงศ์ตระกูลของเรา จึงไม่แปลกเลยที่พ่อแม่เรามักจะถามเราว่าคบกับใครอยู่หรือเปล่า หากเราคบกับคนเมือง พ่อแม่ไม่สามารถที่จะสืบสาวตระกูลเขาได้ พ่อแม่เราจึงมักไม่เห็นด้วย หากปิดบังคนที่คบ พ่อแม่ไม่รู้ สักวันคงเป็นเหมือนข้างบ้าน

การได้รู้ข้อมูลคร่าวๆของฝ่ายตรงข้ามคงไม่มีประโยชน์นัก ควรมีข้อมูลเชิงลึกก่อนที่จะคบหาสมาคมกับใคร
เอ...แต่ทำไมเห็นน้องๆบางคนเห็บบุ๊บจับแต่งงานปั๊บ พวกเขาทั้งสองก็อยู่ด้วยกันอย่างกิ่งทองใบหยกนี่น่ะ

ทำไมกับชีวิตของคนๆหนึ่งนี้ถึงยากเย็นอย่างนี้ เพราะ outcome ของสิ่งที่ผ่านนั้นไม่งามหรือเปล่า
จิตใตของเขาถึงได้รู้สึกน้อยน้ำต่ำใจอย่างนี้

ผูกพันกับฟ้า ให้ลมนำพา ชีวาสุขไหม?
หากตอบว่าไม่ เข้าใจฉันเลย
หายใจเฉยๆ ชีวิตมีไหม?
หากตอบว่าไม่ อะไรหายไป?
ทุกคนค้นหา มาเจอแล้วรั้ง
บางคนถึงฝั่ง ชีวิตนิรันดร์

Day Off on Valentine's Day for the Strawberry Festival 2010

If you are looking to spend a day off,here is for you.
On 12th to 14th of February are set to be the Strawberry Festival in Samoeng , a district which far from the city Chiang Mai just about 50 kilometers. For years Sameong is known as the largest strawberry farm in Thailand.

Yet, there you will find not only a thousand of strawberry farms, but also hundreds of amazing things of each community. The word "Samoeng" originally means "the Three Cities” in northern Thai dialect. In Karen language is “The morning brightens”

One reason to the term is as in the past there were actually three ethnic groups lived there in Samoeng. The reason for the Karen translation is that since Samoeng is located in such good environment and atmosphere, that is why they named the place as "The Morning Brightens".

This year there are activities in acddition to the festival unlike earlier. According to the the marshal of Samoeng's report on FM 100 Chiangmai, he said there are cultural shows of the local people Muang, Leu, Hmong, Leesu, and Karen as well as exhibitions of the relevant authorities in Samoeng.Moreover, eapeacially for those who are getting married on the Valentine's Day, they would also issuing you a marriage certificate on such day!

At night also you will enjoy with the Miss Strawberry Contest , Ethnic Contest and Miss Hermaphroditic Contest!!

Don't forget to fill up your eyes!! There are alot for you to see!
See you there at Samoeng the second Switzerland of the world!

IS IT A TASTE OF LOVE ?

I was wondering how one could die for another or beacuse another.
His or her life is so important in my life your life?
What makes you commit sucide?
I cannot comprehen you, my dear young Hmongs.
Yet,you may have a reason to die?
I'm old to learn.

But listen, thinnk of your parents and your family!
After you, how will they be;mom and dad run from North through Soth in search of medicine to help you survival. Look! your borther is crying not to let your parents see. Think of this!

Believe me, your beloved one will never have such parental love like your parents including your family. He only has another "spoken love" which teenagers today may call it as "romatic love". Romatic love is not always real love, I assure.

The thing happened to me as well yesterday. Once I did not know anything about what was been told by a lady. I thought I was more than the most stupid person who took more than a spoon of pesticide grass. At the moment this yound lady is lying on the bed at a hospital. It's a pity!!

Hopefully she will soon recover, but the doctor said last night to Mr.Lee" Not yet one survives, she took alot-it's diificult".

However, her dad and bother have made an agrrement officiallly with the hospital to treat her with Hmong herbal medicine. "She is better today", said the mother.

The reason I wrote this is just to ask our teen ones both boys and girls stop thinking to commit sucide just because your beloved does not love or care for you.
I want to hear NO MORE case like this.

NOt pesticide kills you and not your boyfriend/girlfriend kills you but your NO-love for your parents kills you. As a result it kills everyone around you.

The nature of love is not like this. Have you heard of the pharse" Love is beautiful"

It does not a matter to kill others by regreting her/his love.---->Take and Give.

It is not a matter to fight for someone to love you. ---> if cant love yourself ,then Love people who love you.

Let love flows its way as rains never fall from underground to above the sky.