"นักเรียนไทยกัลกาต้า"ครั้งแรกที่ปากต้องทำงานเพื่อสานความคิค

วันนี้บ่ายๆฉันได้สร้างทางของฉันกับเพื่อนๆอีกสามคนไปยังกุฏิของพระอาจารย์ท่านหนึ่งที่วัดเบงกอล ฉันไม่ได้มีเป้าหมายอะไร นอกจากไปเยี่ยมหาท่าน พอไปถึง ฉันงงจังเลย ไม่รู้จะอยู่ตรงส่วนไหนของบทสนทนา ฟังไปฟังมาแล้ว เป็นการสนทนาการถึงเรื่องของการจัดกลุ่มนักเรียนไทยในรัฐนี้เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน สำหรับเมืองใหญๆอย่างเดลี เจนไน พาราณสี และบังกาลอร์ พระอาจารย์ท่านกล่าวว่ามีการวบรวมเป็นกลุ่มที่เข๊มแข็งได้แล้ว โดยเฉพาะที่เดลี เมืองหลวงปัจจุบันของอินเดียส่วนเมืองหลวงเก่าของอินเดียที่เรากำลังอยู่นี้ วันนี้เพิ่งจะได้เริ่มต้นจากปากเอง ก่อนหน้านี้ก็มีอยู่แล้วในความคิดของพระอาจารย์(น้ำค้างหยดหญ้า)และพี่คนหนึ่งที่กำลังจะสำเร็จการศึกษาในปีนี้ วันนี้งานคงยังไม่เดิน จนกว่าจะได้สามาชิก และสามาชิกของเราที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับสูงก็มีเพียงแค่ ๑๒ คน ไม่รวมพระที่มาศึกษาอีกหลายรูป หากเป็นไปได้จะเป็นสิ่งที่ดี หากไม่ได้ทำเลย ก็ไม่ดี และจะไม่ดีมาก ถ้าพูดว่าจะทำแล้วไม่ได้ทำ งานนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันควรอยู่ตรงจุดไหนของงาน แต่หากมีการก่อตัวขึ้น มือน้อยๆสองมือนี้ยินดีร่วมนะจ้า


เรนไร ๒๒ มกราคม ๒๕๕๒
Indian time:7 pm.