ความประทับใจ plus ความไม่เข้าใจในเดือนนี้

เมื่อวานเย็นๆ แม้ฉันจะเลิกงานดึกเช่นดั่งเช่นเคย แต่ดวงจันทร์เจ้านั้นก็ยังไม่ลืมมารับทักทายกับเงาของฉันอยู่เช่นเคยแม้ก่อนหน้านี้ฉันได้บอกตนเองแล้วว่า จะเลิกงานเมื่อตะวันเจ้าได้โบกมือลา แต่แล้วฃีวิตคนก็คงไม่เหมือนชีวิตของรถไฟหรือรถรางอีกเช่นเคย
อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นวันดีที่ฉันสามารถปลีกเจอผู้เชี่ยวชาญตัวอักษรม้ง อีบี และเรื่องราวของศาสนาอีบีกับผู้เชี่ยวชาญอักษรดังกล่าว คุณ ศักดิ์ พร้อมกับปฏิทินม้ง 2 แผ่น

เรื่องของอักษรนี้เป็นอักษรที่ฉันไม่คุ้นเคย ยิ่งได้ฟังเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับอักษรนี้และความเชื่อของศาสนานี้ ยิ่งทวีความสนใจมากขึ้นเท่านั้น หากสามารถเรียนรู้ได้ จักเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นมากขึ้นเท่านั้น
พรางๆที่คุยกันเรื่องนี้ ก็มีละครเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับชาวเขาเผ่าปากาเกอญอออกอากาศทางโทรทัศน์ นักแสดงสวมชุดปาเกอญอแสดงพร้อมกับพี่น้องปากาเกอญอ ไม่กี่ตอนที่ฉันเห็นคือ พวกเขากำลังช่วยกันสร้างโรงเรียนแห่งหนึ่ง เป็นสิ่งที่ดีที่แสดงถึงความเป็นจริง แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันชักจะไม่เข้าใจคือ การแต่งกายของตัวนักแสดงที่หลากหลาย และไม่ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมการแต่งกายของชาวปาเกอญอ กล่าวคือ การแต่งกายแทนที่พวกเขาจะใช้ลูกปัดหรือเดื่อร้อยเป็นเส้นๆมาประดับเป็นสร้อยคอ พวกเขากลับเอาสร้อยคอที่คล้ายๆกับของม้งมาใส่แทน และแทนที่แม่สาวสวยๆนั้นจะแต่งชุดสีขาวแสดงถึงการเป็นสาว บริสุทธิ์ สาวนี้กลับไปใส่ชุดสีดำ พ่อผีและนางเอกก็เช่นกัน สวมชุดที่มีลายผ้าปักและลายการเขียนด้วยขี้ผึ้งคล้ายของม้งเรา

จนฉันไม่เข้าใจว่า ผู้กำกับต้องการให้หนังเรื่องนี้แสดงถึงน้ำใจของคนที่ราบแบ่งปันให้คนพื้นที่สูง หรือต้องการละลายบางสิ่งบางอย่าง แล้วเพิ่มเติมอะไรสักอย่างให้กับคนบนดอยกันแน่....ชักจะงง
โชคดีวันนี้ที่ครอบครัวพี่น้องเย้ามาทำให้พี่ฝนน้ำตาคลอระหว่างขับรถมาทำงาน ในวันที่ 21 ม.ค. 53 วันรับปริญญาของบัณฑิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ “มีครอบครัวยืนอยู่ข้างถนนแต่งตัวมีอะไรไม่รู้สีแดงยุ่ยๆพาดอยู่ที่คอยืนอยู่บนถนน ผู้ชายแต่งชาย ผู้หญิงแต่งหญิง เห็นแล้วน้ำตาพี่ร่วง” พี่ฝนกล่าวเพิ่มเติมว่าน้ำตาร่วงเพราะซึ้งที่เห็นเขาทุกคนแต่งแบบเต็มยศมาถ่ายรูปกันที่ป้าย มช.กับสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวเขาที่สำเร็จการศึกษาในวันนี้

ฉันได้ฟังก็พลอยยินดีไปด้วย และคิดว่าสิ่งที่เขาและฉันกำลังทำอยู่ไม่เป็นที่น่าอายเลย